PEDAGOGIUM WSPR 317e55

Pedagogika resocjalizacyjna to dział pedagogiki specjalnej zajmujący się nauczaniem i wychowaniem osób z zaburzonym zachowaniem i niedostosowanych społecznie. Osoby takie poddaje się resocjalizacji. Istotą pedagogiki resocjalizacyjnej jest opis i zbadanie procesów zachodzących pomiędzy wychowankiem a wychowawcą, a jako dyscypliny naukowej jest tworzenie założeń i wdrażanie projektów przemian w procesie kształtowania osobnika. Pedagogika resocjalizacyjna jest także określana pedagogiką nieprzystosowanych społecznie. Pedagogika resocjalizacyjna wywodzi się z pedagogiki specjalnej. Ta druga do końca XX wieku zakładała izolowanie nieprzystosowanych osób. Później na zachodzie narodził się nurt pedagogiki integracyjnej dzisiaj wchodzącej w założenia pedagogiki resocjalizacyjnej. Zamiast wykluczać jednostkę powinno się przywrócić ją społeczeństwu. Jedną z głównych przedstawicielek pedagogiki resocjalizacyjnej jest Maria Grzegorzewska, która w 1964 roku wydała w Polsce ksiazkę zatytułowaną "pedagogika specjalna". W 1952 roku został utworzony w Warszawie Polski Instytut Pedagogiki Specjalnej zajmujący się m. in działem pedagogiki resocjalizacyjnej. Od 1972 roku zamiast niego istnieje IPSiR. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, będący częścią Uniwersytetu Warszawskiego. Do jego w najwyższym stopniu znanych nauczycieli akademickich należą Stanisław Jedlewski (pedagog), Czesław Czapów (pedagog), Stanisław Walczak (prawnik), Adam Podgórecki (prawnik). Cele pedagogiki resocjalizacyjnej - uspołecznienie, zachowanie interesów grupy społecznej, wyraża się przez wykluczanie egoizmu (interes społeczeństwa), swobodny postęp osobowości manifestujący się aktywnością twórczą oraz dodatkowo zanikaniem dewiacji (interes jednostki). Zadania pedagogiki resocjalizacyjnej - usuniecie czynników, które wywołują zaburzenia stanu osobowości (likwidowanie przyczyn), naprawianie stanów osobowości (usunięcie negatywnych przekształceń w osobowości),  utrwalenie uzyskanych w powyższych dwóch zakresach wyników resocjalizacji. Przedmiotem pedagogiki resocjalizacyjnej jest nie tylko wąsko pojmowane wychowanie korygujące niedobory socjalizacji osób niedostosowanych społecznie, ale także szersza działalność obejmująca funkcję: - opiekę resocjalizacyjną (zaspakaja potrzeby), - wychowanie resocjalizujące, - terapia (leczenie dysfunkcji).